Donderdagmiddag 23 maart hebben vijf leerlingen, van PrO tot vwo hun ervaringen met de identiteit van onze school en hun adviezen daarover met ons als personeel gedeeld. Dat was een moedige, maar ook spannende aangelegenheid voor zowel de vijf leerlingen, als voor het personeel. Er werden mooie ervaringen en nuttige adviezen gedeeld, maar ook harde noten gekraakt. We gaan hier zeker mee aan de slag!
Voor de lezing op de tweedaagse was Els van Dijk, voormalig directeur van de Evangelische Hogeschool en auteur van diverse boeken over jongeren, uitgenodigd. Zij bepaalde ons bij Kolossenzen 3 en 4, waar gesproken wordt over de levenshouding die van christenen verwacht wordt: zoeken wat boven is. Als personeel van de Marnix dienen we onze leerlingen een andere leefwereld voor te houden dan die 24/7 via de media aan onze leerlingen opgedrongen wordt. Worden onze leerlingen anders volwassen dan hun seculiere leeftijdsgenoten? Leren we ze anders naar hun leven kijken dan wat ze via de media voorgeschoteld krijgen? En hoe staan we daar eigenlijk zelf in?
Kunnen wij en onze leerlingen nog omgaan met tekort, ziekte, lijden? Is er niet constant de druk van het perfecte plaatje? In onze selfiecultuur is ‘kijken’ belangrijker dan ‘gezien’ worden. Dat laatste is nu juist wat de leerlingen nodig hebben. Wij moeten onze leerlingen leren verlangen naar het dragen van vrucht, niet opvoeden om te scoren, het te maken in dit leven. Als docent mogen we iets laten zien van de innerlijke ontferming van onze Heiland. We mogen als personeel van de Marnix hoopbrengers zijn. Daarom is het belangrijk dat we op een natuurlijke manier aan onze leerlingen duidelijk maken hoe een leven met God is.
Deze lezing, die uiteraard hier beknopt is weergegeven, raakte ons allemaal. We hebben er met elkaar over doorgepraat en ook hier eerlijk gezegd dat we tekortschieten. Er moet vaak zoveel en de tijd dat je de leerlingen ziet is soms erg kort. Anderzijds mag het geen excuus zijn om je leerlingen echt te zien en voor hen te gaan. Ze moeten op je aankunnen en weten dat je betrouwbaar bent.
’s Middags hebben we genoten van een recreatief programma. Er waren diverse workshops als geocaching, dronevliegen, leeskring, orgelspelen in Boxtel, golf en een kunstwerk maken in de natuur. We werden gezegend met schitterend weer en hebben hier erg van genoten. Je ontmoet elkaar eens op een andere manier dan in de schoolse situatie. De meeste docenten bleven gezellig de avond en nacht in het klooster, anderen gingen naar huis om de volgende dag weer terug te komen.
Donderdag 6 april startte de dag met een korte overdenking door collega Nobel. Daarna maakten we een Emmaüswandeling. In tweetallen liepen we drie kwartier al pratend over onderwerpen die raken aan identiteit.
Terug in het klooster was er natuurlijk koffie met iets lekkers en daarna verdeelden we ons in acht groepen waarin door collega’s drie voorbeeldlessen werden gegeven over hoe je identiteit in je vak verwerkt. Bestaat er zoiets als christelijke wiskunde? Of hoe verwerk je identiteit in een vak als gymnastiek? Het was een geweldige ervaring om te zien hoe creatief collega’s hierin zijn geworden in de loop der jaren. In elke les werd een venster op de hemel geopend. Zelf was ik aanwezig bij een groen-/buitenles van PrO. Prachtig hoe leerlingen dan gewezen worden op Gods schepping en het unieke daarvan. Jaarringen in een stuk hout, het ontluiken van het groen, maar ook leren om een karweitje af te maken, discipline en doorzetten. Ook dat hoort bij identiteit. Collega Koesveld gaf een les over de Franse Revolutie en wat daarvan de gevolgen zijn voor onze huidige maatschappij. Leerlingen met andere ogen leren kijken naar de wereld waarin zij opgroeien. Zelf gaf ik een les poëzie over een gedicht van Ida Gerhardt waar de dichteres een levensvraag aan de orde stelt: waarom grijpt God niet in bij al dat onrecht en kwaad?
Eigenlijk heb ik alleen maar enthousiaste verhalen gehoord over het ‘bij elkaar in de keuken kijken’. Tijdens het gewone schoolleven komt het er niet van en nu was het een prachtige gelegenheid om elkaars les bij te wonen. Wat een mooie leermomenten voor ons als personeel!
Na een heerlijke lunch vertrokken we om half twee en waren we voor de grote paasdrukte thuis. We zien terug op een inspirerende tweedaagse waarvan de leerlingen de vruchten mogen plukken.
A.J. Vogel-de Pagter
docent Nederlands
